Τελικά ασχολούνται ή όχι με τον Άρη;

Είναι εκπληκτικό αυτό που συμβαίνει με τον Άρη και για να προλάβω τους κακεντρεχείς, δεν είμαι από αυτούς που διακατέχονται από σύνδρομα καταδίωξης.

Αίφνης, ασχολούνται όλοι μαζί του αφού κατάλαβαν ότι έλιωσε η καραμέλα του Big-4.

Είχαν συνηθίσει ως το 2018 να τον βλέπουν να παλεύει με τα κύματα και τους δαίμονές του και να μην μπορεί να σηκώσει κεφάλι. Τους βόλευε αυτή η κατάσταση. Ένας λιγότερος, περισσότερα κομμάτια από την πίτα για τους εκλεκτούς.

Όταν επέστρεψε σε συνθήκες κανονικότητας, αρχικά δεν ίδρωσε το αυτί τους. Προφανώς δεν τον… μέτρησαν σωστά. Ούτε τον ίδιο ως μέγεθος, ούτε την «τρέλα» του ιδιοκτήτη του.

Η εξασφάλιση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου με το καλημέρα, το καλό ποδόσφαιρο που έπαιζε και οι ποδοσφαιριστές που έφερε την ίδια ώρα που άλλοι με πιο παχυλά πορτοφόλια φορούσαν από νωρίς τα… χειμωνιάτικα παλτουδάκια τους, τους ανάγκασε να ασχοληθούν.

Γιατί; Προφανώς γιατί άρχισε να ενοχλεί. Να διεκδικεί πράγματα, να τους αναγκάζει να αμυνθούν απέναντι στους δικούς τους. Και τότε άρχισαν τα εμπόδια. Από το αν θα καταφέρει να συστήσει νέα ΠΑΕ (για να θυμηθούμε λίγο και τα λίγο πιο παλιά) ως το πιο πρόσφατο, τη μεταγραφή του Ρόουζ. Δεν υπήρξε καλοκαίρι ή σεζόν συνολικά που να μην ήρθε το club αντιμέτωπο με ένα πρόβλημα.

Τι να θυμηθείς, τι να ξεχάσεις. Χρέη που εμφανίζονται ξαφνικά και πρέπει να πληρωθούν από τη σημερινή ιδιοκτησία για να μην αφαιρεθούν βαθμοί; BAN λόγω οφειλών παλιάς ΠΑΕ ενώ άλλοι που ακολούθησαν την ίδια επώδυνη διαδικασία του εκούσιου υποβιβασμού, την… έβγαλαν αβρόχοις ποσί;

Υπόθεση Ντούρμισαι; Υπόθεση Λάσκοφ που λίμναζε στα κιτάπια της ομοσπονδίας από το 2018 και όλως τυχαίως εμφανίστηκε στα τέλη της περσινής σεζόν και ενώ το αδίκημα (αν δεχθούμε ότι τελέστηκε αφού η υπόθεση είναι ακόμη ανοικτή) αφορά προηγούμενη αγωνιστική περίοδο, η ποινή αποφασίστηκε να ισχύσει στο νέο πρωτάθλημα.

Δεν αναφέρω καν, τα εμπόδια που ορθώνονται όποτε δίνεται αφορμή, όπως για παράδειγμα να παίζει ο Άρης κανονικά σε γήπεδο-παγοδρόμιο ή βούρκο, την ίδια στιγμή που οι αντίπαλοί του βλέπουν τα ματς τους να αναβάλλονται. Πταίσμα θα πει κανείς, μπροστά στα παραπάνω.

Κι όμως παρόλα αυτά, ο Άρης είναι εκεί. Όρθιος. Να διεκδικεί, να απαιτεί, να τους χαλάει το αφήγημα και τη ζαχαρένια. Τι έπρεπε να κάνει σύμφωνα με την κοσμοθεωρία τους; Να καθίσει ήσυχος στη γωνιά του, περιμένοντας στωικά πότε θα του πετάξουν κανένα ψίχουλο. Κανονικός οσφυοκάμπτης δηλαδή.

Από πού και ως που να είναι πέρσι δεύτερος μέχρι δυο αγωνιστικές πριν από το φινάλε, παίζοντας το καλύτερο ποδόσφαιρο; Σαν δεν ντρεπόμαστε να τολμά να φέρνει Ιτούρμπε, Καμαρά, Εντιαγέ, παλιότερα Γκάμα, Ματέο, Σάσα, Μαντσίνι κτλ. Ποδοσφαιριστές που τους βλέπει ο ανταγωνισμός και του τρέχουν τα σάλια.

Να θέλει να φτιάξει καινούργιο γήπεδο, όχι φυσικά χαριστικά αλλά με σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού δικαίου. Να τολμά να λέει ότι μπαίνει φέτος στο πρωτάθλημα για να κάνει πρωταθλητισμό και στον κανονικό ποδοσφαιρικό κόσμο αυτό να θεωρείται απολύτως φυσιολογικό.

Σε μια κανονική ποδοσφαιρική πραγματικότητα, θα το έλεγες και ευχής έργον. Αλλά εδώ μιλάμε για… ποδοσφαιρική ανωμαλία. Για ποδόσφαιρο που άγεται και φέρεται από τις ορέξεις του επικοινωνιακού μηχανισμού που έχει στηθεί για να προμοτάρει τους ημέτερους και να σπεκουλάρει τους… ενοχλητικούς.

Θα έπρεπε να ξέρουν όμως ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάμε για σκοινί. Δεν μπορούν να μιλούν για ηθική και να κουνάνε το δάχτυλο (γιατί το αφήγημα του παράνομου δεν τους «κάθεται») αυτοί που απέκτησαν κάποιον Φασίδη με 11 συμμετοχές στη Σούπερ Λιγκ χωρίς φυσικά να ανακοινώσουν τη μεταγραφή του, που μια ωραία πρωία εμφανίστηκε σερβιτόρος που τυγχάνει να είναι και ξάδερφος του Σαββίδη να κομίζει 10.000.000 για να αγοράσει μία εγκατάσταση στην Ξάνθη, αφού πριν είχε εισβάλει με όπλο στον αγωνιστικό χώρο.

Αυτοί που μεταξύ τους αποφάσισαν ποιος θα παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ στο περίφημο θέμα με την μη θεώρηση των δελτίων μιλούν για διαπλοκή ανάμεσα σε Άρη και Ολυμπιακό.

Η λίστα είναι μεγάλη. Ενδεικτικά αναφέρω κάποια. Είναι θεμιτό να θέλεις να πλήξεις τον αντίπαλό σου με κάθε τρόπο, λίγο πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα αλλά πριν το κάνεις οφείλεις να κοιταχτείς πρώτα στον καθρέπτη.

Πίστευαν ότι θα σπείρουν τη διχόνοια. Θα αποπροσανατολίσουν. Αυτό που καταφέρνουν είναι -το έχουν πετύχει ήδη- να συσπειρώσουν τον κόσμο. Να τον κάνουν μια γροθιά…